مهربونیات منو خیلی بزرگم می کنه
تا که دور می شی ازم فکر تو دورم می کنه
توی عالم چشات گم میشمو یه نیم نگاهت منو هولم می کنه
قبل تو هر چی که تو سرم بود و یادم رفت
یه دونه دل مونده بود اونم به تو دادم رفت
تو چطور اومدی تسخیر خودت کردی منو
هرچی که سد بوده واسم از سر راهم رفت
بزار برن همه تویکی واس من بمون
مثل پرنده شو رو سقف خونمون بخون
تو رو اندازه ستاره های آسمون می خوامت (۲)
پشت خوبا همیشه حرف زیاده بزار هر چی می خوان بگن بگن
من برات مثل یه دیوارم هرکی هرچی بگه پشت تو در میام خودم
تو رو از یه باغ گل چیدم و آوردمو کاشتم تو گلدون دلم
طاقت دوریت برام انقدر عذابه همین دور و ورا بمون گلم
بزار برن همه تویکی واس من بمون
مثل پرنده شو رو سقف خونمون بخون
تو رو اندازه ستاره های آسمون می خوامت
