تو یه شب زد به سرت رابطمونو دادی بر باد
با یه قیچی بردی هرچی راهو بافته بودم از یاد
هرچی از من گله کردی روی موهات خالی کردی
قیچی کاش بهونه دست تو نمیداد داد بی داد
داد بی داد داد بی داد
نفسم از روی موی موهای بلندت برید افتاد
داد بی داد داد بی داد
حالا عمرم قد موهای تو کوتاست داد بی داد
تو طلوع بودی و ابرا جلو چشمامو پوشوندن
اگه رودم تویی دریا که تو رام سنگ می پروندن
جلو پام سد می کشیدن تو رو با موجا می بردن
واسه خشک کردن دریا منو به سد می کوبوندن
داد بی داد داد بی داد
نفسم از روی موی موهای بلندت برید افتاد
داد بی داد داد بی داد
حالا عمرم قد موهای تو کوتاست داد بی داد
داد بی داد داد بی داد
نفسم از روی موی موهای بلندت برید افتاد
داد بی داد داد بی داد
حالا عمرم قد موهای تو کوتاست داد بی داد
داد بی داد داد بی داد
خاطراتو بردی از یاد
داد بی داد داد بی داد
منو بردی دیگه از یاد
