از خدا مَوا که روزی بُفَهمی بِیْ تو مَواتِن
بُدُنی دِل اثیرُ عاعشِقُ مَستُ نِگاتِنْ
نادُنُم چِطُ بُوعی دِل کِه نَدیدَ دیوُنَتْ بُو
پُشْتِ پا ایذَ بِه رَسْمِ عاشِقی عاشِقِ تو بُو
قِسمَتُ تَقدیر هَمی بُو که بی یِیْ تو سَرِ راهُمْ
هَمُنْ که یَه عُمرْ تُو رویا مِه بِه دُنبالی مَگَشْتَ
عاقِبَتْ نَسیبِ مِه بُو اونی کِه اَ خُدا مَخاسْتَ
هَمُنْ که یَه عُمرْ تُو رویا مِه بِه دُنبالی مَگَشْتَ
