تو که قول دادی پشتمو اینجوری خالی نکنی
مریضم کنی اما ازم پرستاری نکنی
همچین قراری نداشتیم قهر کنی آشتی نکنی
حال بدمو ببینی و هیچ کاری نکنی
تورو یادمه ولی خودمو یادم رفته
تاریکن شبا از تو آسمون ماه هم رفته
واست آسونه ولی واسه من واقعا سخته
حتی زندگی کردنو یادم رفته
کی قهرم کنه تش آشتیش میگیره
کی دور شی ازش قلبش آتیش میگیره
کی هرشب با فکره تو خوابش میگیره
تو حالت بگیره کی حالش میگیره
کی با قلبت سازش میکرد
تو هر حالی خوشحالت میکرد
رو قلبش سنجاقت میکرد؟
کی این قلبو بیمارش میکرد
با کاراش نگرانش میکرد
کی خرابش میکرد؟
واست پر پر پر پر زدم
به غیر از تو یه ضربدر زدم رو همه
واست از همه قلبم زدم
چقد حرفات زخمم زدن
عیب نداره اینا تاوانه عاشق بودنه
