ای غونچه دهان ،گوزلری جیران سنه قوربان
قیطان دوداقوی چاقوی زنجان ، سنه قوربان
هِچ وار خبرین صبر و قراریم گِدیب اَلدن
شیرین یوخونو گوزدن آلوب سان سنه قوربان
ای جاااان ای جان/اُولدوم سنه حیران
بیردَه دییَرَم حالِ پریشان سنه قوربان
مین یول سنه فیکریمدَه خیالیمده دییَردیم
قیرمیز داماریمنا دولانان قان سنه قوربان
هجرانه گرفتار اِلَدی دردلَرَه سالدوی
یوخدور داهی پیس حالیمه لُقمان سنه قوربان
ای جاااان ای جان/اُولدوم سنه حیران
بیردَه دییَرَم حالِ پریشان سنه قوربان
ای ک لبانت همانند غنچه و چشمانت همانند آهو جونم فدات
لبهای شیرینت همانند چاقوی زنجان بُرَنده جونم فدات
اصلا خبر داری صبرو قرارم تموم شده؟
از چشمام خواب شیرینو گرفتی جونم فدات
ای جان ای جان شدم فدای تو
یکبار دگ میگم ای حالِ پریشان فدای تو
هزار بار بتو توی فکروخیالم میگفتم جونم فدات
توی رگهای قرمزم خونی ک میچرخه اونم فدات
منو گرفتارِ هجران و درد کردی
حالا دگ برای حالِ خرابم هیچ مرحمی نیس فدای تو
