Mostafa Abedini – Be Che Dardam Mikhoran

کی می‌تونه غیر تو
وقت بی‌حوصلگی
گره‌ِ کور غمامو وا کنه
کی اصن اجازه داره غیر
تو توی هر جمعی منو
نفسم صدا کنه
تو اگه منو نخوای
دلی که تو سینه داره می‌زنه
به چه کار من میاد؟
تو اگه منو نخوای
همه دنیارو بگن مال منه
به چه کار من میاد؟
اگه این دستا قرار نیس که بغل بگیرنت
به چه دردم می‌خورن؟
اگه این چشما قرار نیس که تورو ببیننت
به چه دردم می‌خورن؟
اگه این پاها قرار نیست تو شبای بارونی راه بیوفتن پا به پات
اگه شونه‌هام قرار نیست جای امنی باشه واسه گریه‌هات
به چه دردم می‌خورن؟
دوس دارم
شب که میشه دستامو
توی گندمزار موهات جا کنم
صبح فرداش رد انگشتامو تو موهای تو پیدا کنم
دوس دارم
تا میام جایی برم
در رو روم ببندی و
لج کنی منم نرم هی از تو خواهش بکنم
دوس دارم
حتی سایه‌ت هم بغل کنم نوازش بکنم
اگه این دستا قرار نیست که بغل بگیرنت
به چه دردم می‌خورن؟
اگه این چشما قرار نیست که تورو ببیننت
به چه دردم می‌خورن؟
اگه این پاها قرار نیست تو شبای بارونی راه بیوفتن پا به پات
اگه شونه‌هام قرار نیست جای امنی باشه واسه گریه‌هات
به چه دردم می‌خورن؟